Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

korro (orobat korru) 1 iz biribilkia.

Neskek eta mutilek korro handi bat osatzen dute, eta dantzarik zintzoena eta atsegingarriena egiten duten.  Berria - Kultura   2004-01-31

Korroa dantzan ari zen jende multzoari esaten zitzaion.  Pako Aristi   «Gelatxo, soinuaren bidaia luzea», 2001 - 82. orr.

Elgoibarren, esaterako, Pedrok lau korro ezagutu ditu, alegia, lau musiko ezberdin, bakoitza bere publikoarekin.  Pako Aristi   «Gelatxo, soinuaren bidaia luzea», 2001 - 82. orr.

Dultzainak eta panderoak, txistuak eta danbolinak dantza korroetatik baztertzen ari zen deabruaren tresna.  Iñigo Aranbarri   «Sakabi, soinu txikiaren handitasuna», 2003 - 35. orr.

Poeta jadanik ez da jainkoekin edo musekin edo haietatik mintzo den hautatu hori, hizketan diharduen giza korru bateko partea baizik.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 15. orr.

2 korroan

Bere aitak jotzen zuen bitartean, bera kobratzailea zen korroan zegoen jendearen artean.  Pako Aristi   «Gelatxo, soinuaren bidaia luzea», 2001 - 81. orr.

Handik hurrena, gure semearen gelako neskak ikusi nituen, Antiguako frontoi inguruan, korruan eserita.  Joxerra Garzia   «Kurrin-kurrun vitae», 2004 - 157. orr.

Panderoa ematekotan, gizalegez jokatzera, korroan ateratako dirua banatu beharra baitzegoen.  Iñigo Aranbarri   «Sakabi, soinu txikiaren handitasuna», 2003 - 39. orr.

Eguzkia sartzen ari delarik, gizonezkoak udaletxeko plazako alde batean biltzen dira, korruan, eta emakumezkoak bestean, korruan haiek ere.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 22. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus