Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kordokatu, kordoka(tu), kordokatzen da/du ad kordoka edo koloka jarri.

Bat-batean, sukar batek inarrosten du zaldun gaztea, bien gorputzak kordokatzen dira eta biak erortzen dira.  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 151. orr.

Zaflakoak bizkarra kordokatu zidan.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 135. orr.

Kolpe zakar batez gelditu ziren bagoiak, zutik zeudenak kordokatuz.  Iñaki Zabaleta   «110. Street-eko geltokia», 2003 - 100. orr.

Zubi hori 1983ko uholdeak osoki kordokatu zuen.  Herria   2005-08-04

Albisteak gure bihotz gazteak kordokatu zituen.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 104. orr.

Galdera-sorta hark barrenak kordokatu zizkion, azkenak bereziki: zernolako gizona zen?  Karlos Linazasoro   «Ez balego beste mundurik», 2000 - 73. orr.

[...] -xuxurlatu zuen neskak, dudaren uholdeak kordokaturik. Begiak belztu zitzaizkion, eta orduan jauntxoaren ausartzia kordokatu zen.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 37. orr.

Amsterdamen, Uriel da Rua bihurtu zen Moisesen fedearen jarraitzaile, baina aldaketak zerbait utzi haren buruan kordokaturik, sekula ez baitzen izan benetako kristau eta sekula ere ez zen benetako judu izango.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 25. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus