Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

"Kontxo!" esaten duten guztiak inozo hutsak dira, nire irudiko.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 99. orr.

Mundu guztiak daki pertsonari "arraioa!" edo "koño!" ateratzen zaiola eta, horren partez, hizkuntzaren beste figura bat bilatu beharrean, jatorri iluneko "kontxo!" onartezin hori erabiltzen da.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 99. orr.

-Kontxo, Sierra, zer? koinatuari tragoa lapurtzen?  Jon Maia   «Riomundo», 2005 - 188. orr.

-Kontxo, Txomin eta Mirenen iloba al zara, orduan?  Joxemari Urteaga   «Ordaina zor nizun», 2001 - 116. orr.

-Kontxo! -atera zitzaion bat-batean Mariri- Hori da nire toaila izorratu didan zakurra!  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 15. orr.

Bai, kontxo, zure emaztea, edo zure andregaia... tira, zurekin bizi zen neska txiki hura...  Iban Zaldua   «Traizioak», 2001 - 71. orr.

Eta ez zipriztindu, kontxo!  Jon Arretxe   «Ostiralak», 2000 - 67. orr.

Kontxo, kontxo, esan nion.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 187. orr.

-Kontxo, kontxo, denda saldu zutela uste nuen.  Joxemari Urteaga   «Ordaina zor nizun», 2001 - 117. orr.

Kontxo kontxo... ikusi, sustoa hartu, estropezu egin eta berna-hezurrean zartateko ederra hartzeko moduko kartela  Berria - Harian   2005-04-01