Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kontrapuntu (orobat kontrapunto g.er.) 1 iz musika egiteko teknika, doinu bat eta harekin zerikusia duten bete doinu batzuk konbinatzean datzana.

Martinek bazuela adimen musikal bat, Bachen musikaren egitura-arauez jabetzeko modukoa, eta konplexutasun guztiez ohartzen zela, kontrapuntuaren eta fugen katramilen lege guztiez; musikagile profesional baten adimena zuela, alegia, musikaren arloan.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 218. orr.

Zelula-masatxo horrexen barruan daude algebra eta musika, sintaxia eta semantika, geometria eta kontrapuntua.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 151. orr.

2 irud/hed

Vivaldiren eskala alaiek kontrapuntu latza egiten zioten emakumetxoaren asaldura larriari.  Alberto Ladron Arana   «Eguzki beltzaren sekretua», 2004 - 101. orr.

Herri txikiaren kontrapuntu gisa, Londres agertzen da.  Berria - Kultura   2004-04-16

Kako-oker kapitaina Peter Panen kontrapuntua da, baina ez dira lar pertsonaia desberdinak.  Julen Gabiria   «Peter Pan» - James Matthew Barrie, 2004 - 13. orr.

Errepika tragiko hau du gai nagusi Bekatuaren itzala-k; baina, jenio handiz, bestelako errepika batez jarri dio kontrapuntua Mendigurenek.  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 86. orr.

Euren eredu ez demokratikoa apurtzen duen kontrapuntu politiko eta soziala.  Berria - Euskal Herria   2004-04-30

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus