Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kontentatu, kontenta, kontentatzen 1 da ad aski izan, etsi.

Azkenean bere asmoari utzi eta eskuak soilik uretan sartzearekin kontentatu zen.  Matías Mujika   «Edale santuaren kondaira» - Joseph Roth, 2001 - 15. orr.

Nolaz baso txar bat arno beltzez kontentatu?  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 36. orr.

Gu, ordea, nesken titietara begira eta haien izterrak ukitzen kontentatu ginen, mozkortuegi geundelako eta, urduritasuna disimulatzeko, edan eta edan segitzen genuelako.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 208. orr.

Kontentatzen zaila izateaz harro den pertsona.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 176. orr.

2 du ad gogoa bete, askietsi.

Uste duten guztia baino askoz ere gehiago ahalegintzen naiz ingurukoak kontentatzen.  Josu Zabaleta   «Anne Franken egunkaria» - Anne Frank, 2004 - 92. orr.

"Gaur egun zaila duk emakumeak kontentatzea," esan zuen Kakok.  Pablo Sastre   «Elurretan hotsak», 2004 - 70. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus