Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
kondenatzekondenatzaile 1 izond kondenatzen duena.
Haren boz akusatzaileak eta kondenatzaileak behin eta berriro akusatzen eta kondenatzen ninduela. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 347. orr.
• 2 iz kondenatzen duen pertsona.
Bere gain hartu zuen beraz Doktor Nafarrak artzapezpikuaren defentsa, batere dudarik gabe sinesten baitzuen ez zela hura hobenduna, baina baldintza honekin, hots, sekula frogatzen baldin bazen heretikoa zela, bera izanen zela haren kondenatzaile lehena. Zenbait kondenatzailek ez du aski berak kondenatzea: besteek ere kondena dezaten setatu egiten da. Piarres Xarriton «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 23. orr.
