Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

konbergente 1 izond bat datorrena, hurbilkorra.

Batzeko prozesuan, urrats konbergenteak egiten saiatuko gara, dinamika guztiak uztartuz eta elkarrizketa iraunkorra irekiz gainontzeko udal hautetsiekin.  Berria - Euskal Herria   2004-06-27

2 lerroez eta kidekoez mintzatuz, puntu baterantz jotzen dutenak.

Erdi Aroaren azken aldiko iluminazio askotan badira sakontasuna adierazten den eszenak, baina ustez irudiaren planoari buruz perpendilularrak behar zuten marrak konbergente eta ihes-puntu baterantz zuzenduta marraztu ordez [...] dibergente marrazten direnak.  Josu Zabaleta   «Irudia» - Jacques Aumont, 2004 - 194. orr.

Aitzitik sinesten zuen denbora serie infinituetan; denbora dibergente, konbergente eta paraleloen halako sare gero eta zabalago, zorabiozko batean.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 82. orr.

3 leiarrez eta kidekoez mintzatuz, argi izpiak puntu baterantz abiarazten dituena.

Akats hori zuzentzeko asmatu ziren XV. mendean leiar konbergenteak: beren gainalde osoan argia jaso eta puntu bakar batean biltzeko bereziki zizelatutako beira zatiak.  Josu Zabaleta   «Irudia» - Jacques Aumont, 2004 - 20. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus