Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

komandantur (orobat kommandantur) 1 iz alemaniarren komandantzia.

Erratekoa zen komandanturrarekin ere tratu onak bazituela, bestela ez zuen bere afera neholaz aitzina eramaten ahalko.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 103. orr.

Janinak lau herritarren biziaz urrikaltzeko otoiztu zuen komandanturreko kapitaina.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 107. orr.

Segituan jakinarazi zidaten Kommandantur-eko bilera batean hauxe esan zuela: [...].  Felipe Juaristi   «Azken gutuna» - Vassili Grossman, 2005 - 12. orr.

2 (egoitza)

Komandanturreko marmolezko eskaileretan aditzen ziren bere oski aztaldunen oiharrak.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 104. orr.

Hendaiara ereman zituzten, geltokiaren aitzineko eraikin batean antolatua zuten aleman komisaldegira, komandantur-era.  Eneko Bidegain   «Anbroxio», 2002 - 49. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus