Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kolpekari 1 izond kolpekatzen duena.

Ez zen hain gizon handia ere, baina haren altzairuzko begiek barne-muineraino zulatzen gintuzten, eta haren ahots-marruma kolpekariak ikaratu egiten gintuen.  Mirentxu Larrañaga   «Peaceful soldadua» - Michael Morpurgo, 2006 - 115. orr.

Furgona berri honen motor isila berrehun zaldiko bou zaharrarena bezain kolpekaria bilakatu da, dardara batean jarri da karrozeria osoa.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 197. orr.

• 2 iz su arma batzuetan, balaren zorroa kolpekatzen duen gailua.

Hurrengo egunetan, ezkutuan, pistola garbitzen eta koipeztatzen aritu nintzen; katua eta kolpekaria ongi zebiltzan.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 55. orr.

Conradek kolpekaria atzeraka erakarri zuen eskuin eskuko hatz lodiarekin.  Aritz Gorrotxategi   «Egurra Pinotxori», 2002 - 162. orr.

Hartarako armaren kolpekaria atzera eraman zuen.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 266. orr.

Pistolaren errekamara eta kolpekaria zuzen zebiltzala egiaztatu zuen.  Aritz Gorrotxategi   «Egurra Pinotxori», 2002 - 136. orr.

-Eskuak altxatzeko erran dizuet! -agindu nien, kolpekaria altxatuz.  Alberto Ladron Arana   «Eguzki beltzaren sekretua», 2004 - 284. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus