Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kolorgetu, kolorge(tu), kolorgetzen 1 da/du ad koloregabetu.

Masailak kolorgetu egin zitzaizkion, kolore oro bere sudur mela-mela egindakora aldatu izan balitzaio bezala.  Mirentxu Larrañaga   «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 44. orr.

Neguan arretu eta kolorgetu diren ibai eta belazeak berdekara biziaz makilatzen ditu.  Pako Aristi   «Urregilearen orduak», 1998 - 147. orr.

Markesaren irudia tinta hau bezalakoxea da: nabarmen kolorgetu da esku artean darabildanetik.  Monika Etxebarria   «Goragalea» - Jean Paul Sartre, 2003 - 42. orr.

Kristalek beltza den guztia kolorgetzen, urdin bihurtzen dute.  Monika Etxebarria   «Goragalea» - Jean Paul Sartre, 2003 - 206. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Haien urre-koloreko hizki zartatu eta kolorgetuek osaturiko hitzak Harryk ulertzen ez zituen hizkuntzetan zeuden.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 185. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus