Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kolonizatzaile (orobat kolonisatzaile g.er.) 1 izond kolonizatzen duena.

Frantziako lehen kolonizatzaileak 1543an heldu ziren Kebecera, eta Quebec izena jarri zioten.  Berria - Mundua   2004-07-04

Espainiar Monarkiaren egiteko kolonizatzaile eta zibilizatzailean buru-belarri murgiltzera.  Iban Zaldua   «Gezurrak, gezurrak, gezurrak», 2001 - 110. orr.

Filipindar jakintsu gazte batzuek ikasketak Europan segituko dituztelarik, etxera itzultzean botere kolonizatzailearen kontrako mugimendu zabal baten pindarrak piztu dituzte.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 177. orr.

Enpresa kolonizatzaileak pagatzen zidaan dena.  Xabier Olarra   «Azken hitzordua» - Sandor Marai, 2003 - 89. orr.

• 2 iz kolonizatze lanean parte hartzen duen pertsona.

Legazpi kolonizatzaileari buruzko dokumentala Ingeles kolonizatzaileen frantziar lehiakideek.  Berria - Kultura   2004-07-17

Batzuk, oso gutti, espainol kolonizatzaileen ondorengoak dira.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 168. orr.

Kolonizatzaile ingelesaren lehen helburua landan bizitzea zen normalean eta bizibidea lurra landuta ateratzea.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 42. orr.

3 (hitz elkartuetan)

Mundu berri hau Magna Grezia bihurtu zutelarik landan nekazari-kolonizatzaile helenikoen ezarpen bizkor eta ugariaren bidez.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 235. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus