Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

koleratu, kolera(tu), koleratzen 1 da/du ad biziki haserretu.

-Koleratuko dun, itsuski koleratu ere, eta nitaz sekulakoak eta bat erranen.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 49. orr.

Oroitzen al dun nola koleratu hintzen soineko hutsal baten gorabehera zela eta?  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 46. orr.

-Neska honek koleratu egiten nau -esan dio Lainezi-.  Pello Lizarralde   «Larrepetit», 2002 - 76. orr.

Koleratu egin gintuzten hasieran, hondoratu gero.  Koldo Izagirre   «Vladimir», 2003 - 22. orr.

Zuberoa Frantziako erregeren jabetza izan arren, auzoa -Nafarroako erregina- koleratzeko beldur ziren oraino.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 89. orr.

Santakrutzek, orduan, koleraturik, "kuartelik gabe" erasotzeko agindua eman dik.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 25. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Itsaso koleratuan arrazoinaren untzia galdu zuen gizona bezala.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 145. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus