Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

koket 1 izond pertsonez mintzatuz, beste pertsonak erotikoki limurtzen saiatzen dena, banitateagatik edo denbora-pasa. ik kriket2; lakrikun.

Buruaren atze alderaino jasotzen dute [mantelina] gipuzkoarrek, eta horrek ez die kentzen, neholaz ere, arras koket eta grazios izatea.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 89. orr.

Beha hor doan herriko neska horri; zoragarri polita da, ezin egokiago orraztua, koketa da eta madona bat bezain apaindua.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 183. orr.

Lehenik maratza, gero alaia, gero koketa eta batzuetan aurpegi pollit bat.  Josu Zabaleta   «Anne Franken egunkaria» - Anne Frank, 2004 - 135. orr.

-Bai, emakumea koket samarra ez bada, ez zaidak gustatzen.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 260. orr.

2 koket-koket (adizlagun gisa)

Apenazko begirada bat, koket-koket joan ziren haiek ere gorantza.  Pablo Sastre   «Elurretan hotsak», 2004 - 165. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus