Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

klin 1 adlag kristala edo kideko gai bat jotzean sortzen den hotsaren onomatopeia.

-Ez, mostoa -esan nion basoko izotz puskak klin-klin mugitzen nituela.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 141. orr.

Begiak irekitzean, gosaltzen ikusi nituen denak; koilarek te-katiluetan klin-klin egiten zuten.  Juan Kruz Igerabide   «Nire aitaren fusila» - Hiner Saleem, 2004 - 12. orr.

Labanaz ardo kopan hasi zen jotzen, klin-klin-klin, isildu ginen arte.  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 82. orr.

2 (izen gisa)

Pasilloan barrena, eskuetatik ihesi zoruan erortzean klin klin klin amaigabea egin du perlazko idunekoak.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 63. orr.

3 klin-klon igelaren oihuaren onopatopeia.

Illunabarrean klin-klon zebilen zapoa ere, haren kliklakoa atsedengarri eta urduritasun ororen uxale izateaz gainera, mentura oneko soinua irizten genuen: Zapoa klin klon, bihar eguraldi on!  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 337. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

klin klin (6)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus