Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
kiribilkatu, kiribilka(tu), kiribilkatzen 1 da ad kiribildu. ik karabilkatu; kurubilkatu.
Sugea gorputzaren inguruan kiribilkatu zitzaion eta leizera eraman zuen herrestan. Joanes Urkixo «Gerlari zuria», 2004 - 151. orr.
Banderak milikatzen, kiribilkatzen, bihurrikatzen ari ziren, mihi gosetien gisan. Lopez de Arana «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 371. orr.
• 2 du ad
Nebak, ordea, burdin haria lepoan kiribilkatu zion eta indar handiz estutu. Gotzon Garate «India harrigarria», 2001 - 104. orr.
Goseak erraiak kiribilkatu zizkidan. Itxaro Borda «Entre les loups cruels», 2001 - 144. orr.
Bufanda kiribilkatzea izan zuen ispilu aurreko azken egitekoa. Antsiak kiribilkatzen zuen. Josu Landa «Odolbildua», 2002 - 7. orr.