Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kikil (orobat kokil g.er.) 1 izond adore gutxikoa, ezeri aurre egiteko gauza ez dena.

Nola igarri ahal izanen zenukeen zure logelako erdi-ilunpean egondako neska kikil hura ni nintzela!  Eduardo Matauko   «Emakume ezezagun baten gutuna» - Stefan Zweig, 2005 - 48. orr.

Ez zen mutil kikila; goiz batez, haserre bainoago ezaxola, bizpahiru ukabilkada trukatu zituen unibertsitateko greba batean parte hartzera bortxatu nahi zuten kide batzuekin.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 191. orr.

Bata zen betikoa, eguzkia bezain distiratsua, harroa eta ausarta, eta bertzea zen guztiz bertzelakoa, uzkurra eta kikila, ilunaldi haiek zetozkionean batik bat.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 365. orr.

Ez zen kikila ez gorra ez zinikoa; ez zen egokitu.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 292. orr.

Baina hain nintzen herabe, hain kikil, hain mirabe eta ahul zure aurrean.  Eduardo Matauko   «Emakume ezezagun baten gutuna» - Stefan Zweig, 2005 - 54. orr.

· Senarra kikil antzean logelako sabaiari begira.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 232. orr.

Gizonak txoratuta gelditzen dira kikil antzeko emakume horiekin.     «Ispiluen gainean lotan» - Jordi Sierra i Fabra, 2004 - 32. orr.

2 (gauzei buruz)

Ez dago itzulinguruetarako eta ñabardura kikiletarako leku-astirik.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 17. orr.

Eskrupulu kikilen bategatik.  Juan Garzia   «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 239. orr.

3 (adizlagun gisa)

Kokil jokaturik, betiko esamoldeak erabiliko ditugu, bidean deus arriskatu gabe.  Andoni Egaña   «Hogeita bina», 2004 - 69. orr.

4 kikil-kikil egin

Roman sukaldearen izkina baten kontra zegoen kikil-kikil eginda, kolpe bat hartzeko beldur balitz bezala, besoa babestzat jasoa.  Inazio Mujika Iraola   «Gerezi Denbora», 1999 - 30. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus