Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kastor (orobat kastore) 1 iz ugaztun marraskaria, buru-luzea eta mutur-motza, isatsa zabala eta atzeko hankak uretan ibiltzeko egokituak dituena (Castor fiber etab.).

-Emazteak du behar prestatu afarian janen ditugun kastorretarik bat.  Aurelia Arkotxa   «Septentrio», 2001 - 115. orr.

Orein buru fuinak, arantzurdekia (porc-epic) eta kastorra jan ginituen.  Herria   2004-05-20

2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa)

Untxi-larruzko eskularruak eta kastore-larruzko bota handiak jantzita.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 163. orr.

Kastore-olio usaineko igogailu estu batean zeuden; mutiko beltzak Jimmyri irri egin zion.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 146. orr.

Emakumea kastore-gantz astunaren pean loguraturik etzaten da.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 437. orr.

3 kapela (?)

Pont Neuf gainetik, oinezko batzuk baino ez, eskularru, jaka lodi eta artilezko kastorrak buruan.  Iñigo Aranbarri   «Hizlandia», 2006 - 76. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus