Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
karranpakarrankatu, karranka, karrankatzen 1 da ad karranka egin, karranka atera.
-Ez da jauregi bat -erran zion gizonak hetsi gabe zegoen eta gontzak saminki karrankatu zitzaizkion atea bultzatuz-. Elena Touyarou «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 216. orr.
Zenbait soldaduk estuarioko uretara egin behar izan baitzuten jauzi, gero uretatik hortzak karrankatuz eta ukenduak eskatuz irten zirelarik Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 330. orr.
2 du ad (nor osagaitik gabe)
Baina definizio horrek Euskal Herrian «karrankatu» egiten duela ohartarazi zuen, ordenamendu legaleko oinarria, Espainiako Konstituzioa, zati handi batek ez duelako onartzen. Berria - Euskal Herria 2004-11-02
