Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

karmin2 1 iz gorri bizia.

San Joan udareak, dukesak, batzuk potoloak, beste batzuk luzeak, beltxarga lepoekin edo sorbalda apoplektikoekin, sabelak horiak eta berdeak, karmin pittin batez edertuak.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 318. orr.

Gorria esan nahi din, baina belusari buruz ari haizenean "karmina" esan behar dun.  Anton Garikano   «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 60. orr.

Urde hiltze goizetan baizik ez zuen horrenbeste karmin koloreko jario burrustatzen mirestsi.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 26. orr.

2 ezpain margoa.

Ezpainak karminez nahiko zikinduak.  Pello Lizarralde   «Denak hasperenka» - Gianni Celati, 2005 - 175. orr.

Ezpain gorrail apetagarriak karmin leunaren ukitu basatiaz hornituta.  Aritz Gorrotxategi   «Egurra Pinotxori», 2002 - 42. orr.

Oscar lehen aldiz ikusi zuenean karmina erostera joan zen.  Jasone Osoro   «Korapiloak», 2001 - 107. orr.

Karmin gorriz margotuta ondokoa zegoen idatzita: "Abiadura gustatzen, Julia?".  Jasone Osoro   «Korapiloak», 2001 - 108. orr.

Bertan ikusi zuen, akaso odola irudikatu nahirik baina karminez idatzita, azken mezu ezkutua bide zen hura: "Puta bat bezala tratatzen ninduzun eta ezin nuen eraman".  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 65. orr.

Aurpegia karmin orbanez beteta.  Pello Lizarralde   «Denak hasperenka» - Gianni Celati, 2005 - 205. orr.

Bi musu heze eman dizkit masailetan, eta karminez gorrituta utzi dizkit ziurrenik.  Iban Zaldua   «Etorkizuna», 2005 - 45. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus