Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

karanbola1 1 (orobat karanbol g.er.) iz billar jokoan, bola batekin beste biak jotzea, edo jo den bakarrak hirugarrena jotzea lortzean gertatzen den jokaldia.

Aise egin nituen lehen bi karanbolak.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 12. orr.

2 hed/irud

Eibartarrek ez dute hain erraza izango, karanbolen zain baitaude.  Berria - Kirola   2004-05-15

Bizitzan behar baino gutxiagotan izaten diren karanbola horietako bat eskura etorri zitzaion, gaueko txandarako zaintzaile bat behar zutela jakin, aurkeztu eta aukeratu zutenean.  Pako Aristi   «Urregilearen orduak», 1998 - 189. orr.

3 (pilotan)

Mugicaren ondotik hori du meneratu urruñar gazteak, ainitz talendu erakutsiz joko hortako 9 sake, eta parrasta bat airetik pausatu aintzinean, eta bi-murru karanbola deubru batzu ere zaharreri ikasiak Zerbait baitziren haatik bankarraren bost izkin-motz, lau karanbol, hiru lehertu, hiru gainezko eta 13 boteak, beste hiru sake falta eginik ere, ez hutsez baina laburregi berexiz.  Herria   2003-04-03

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus