Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kaltegile 1 iz kalte egiten duen pertsona. ik kaltegarri.

Demagogoa, gaiztoa, kaltegilea, aberatsei gorroto eta pobreei maitasunik ez ziena.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 229. orr.

Gure kulturan, sufritzeak arima arazten duenez, penaz eta sufrimenduz ari den kaltegilea ez dela gaiztoa pentsatzeko joera dago.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 221. orr.

Kaltegilea jatorriz zorduna da: aurreneko giza jarduera trukea eta salerosketa izan baitzen, gizakiak bere burua balio-emaile, tasatzaile eta tratularitzat zuen harro, ordaingarri bilakatzen zuen guztia.  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 96. orr.

2 kaltegarria.

Bi praktika horiek «kaltegileak» dira bezeroentzat, eta horregatik aurkeztuko dituzte salaketak auzitegietan.  Berria - Ekonomia   2006-04-28

Biziaren ehunak erretzen ditiztek, eguzki-errainu kaltegileak bailiran.  Xabier Olarra   «Azken hitzordua» - Sandor Marai, 2003 - 113. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus