Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kaiolatu, kaiola(tu), kaiolatzen 1 du ad kaiolan sartu.

Orain denon ardura da txoria kaiolatzea.  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 119. orr.

Nolabait gizarteak barrokoaren eskematan kaiolatu duen Don Kijote ekarri nahi izan dugu gogora.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 5. orr.

Bere bizidun izatean kaiolaturik, uko egin dio izadiaren legeetara makurtzeari.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 141. orr.

Azkenean kaiolatuko zuten gizon mehea, ez zituzten han izango beti haren begitarte triskatua, haren preso begiak.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 404. orr.

Baroi presoak kaiolaturik zeuden ziegara.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 278. orr.

Kaiolatutako abere amorratu baten moduan.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 234. orr.

Ezein legek, ezein erlijiok, ezein gizonek ezin baitu kaiolatu ama baten maitasuna.  Berria - Kultura   2004-09-24

2 (era burutua izenondo gisa)

Txori kaiolatuak eta katu fereka zaleak.  Imanol Zurutuza   «Errautsera arteko sugarra», 2002 - 39. orr.

Txori kaiolatuaren kantua geure barne-sentimenduen isla baizik ez da.  Karlos Linazasoro   «Ez balego beste mundurik», 2000 - 114. orr.

Piztia kaiolatuek bezala.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 405. orr.

Tigre kaiolatuaren antzera.  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 86. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus