Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

jakinzale (orobat jakintzale g.er.) 1 izond/iz jakitearen zale dena.

Honek eraman zintuen, oi Platonen ikasle hori!, zeure ahalegin guztiz jakinzaleak zientziaren esperantza orotik etsitzera.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 48. orr.

Gizona, suharra, jakinzalea, zorrotza, eta Artearekin jada ezkondua; neska, edertasun berezieneko dontzeila, eta maitagarria bezain bizitasunez betea.  Koro Navarro   «Kontakizunak» - Edgar Allan Poe, 2000 - 83. orr.

Oi, bidaiariak, jakintzale lotsagabeak, ez ezazuela ahantz!  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 74. orr.

· Ez naiz besteren bizi-barruetako jakinzale.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 135. orr.

2 adlag

Herodesek, jakinzale, etengabe galdegin zion, eta Jesusek ez zion deus erantzuten.  Patxi Altuna   «Gogojardunak» - Inazio Loiolakoa, 2004 - 173. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus