Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
jakin-mindu, jakin-min(du), jakinmintzen (orobat jakinmindu) da/du ad
Hoel bere ontzian bezain jakin-mindurik neu, egun batean Baionara jo eta falta nituen hiru liburukiak erosi nituen. Pablo Sastre «Eguzkipekoak», 2003 - 120. orr.
Cerratok, ordea, jakinmindurik nindukan. Juan Garzia «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 266. orr.