Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

izartu1, izar(tu), izartzen 1 da ad izarrez (irud) bete.

Gangak dekorazio aberatsa zuen eta [...] argi puntuz izartuta zegoela irudi zuen.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 26. orr.

Mahaikideetako batek, bost minutu baitzeramatzan, hitzik egin gabe, bulebar asaldatu, gas-argiz izartu, zurrumurrutsuari begira.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 105. orr.

2 izarniatu.

Hara, gutaz akordatu dela alkatea -esan zuen sarjentuak pozaren pozez, botilak ikusi eta begiak izartuta.  Felipe Juaristi   «Itzarri nahi ez zuen printzesa», 2002 - 157. orr.

Piak zabalik, izartuta eta busti samarrik zituen begiak.  Josu Zabaleta   «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 181. orr.

3 izar (irud) bihurtu.

Aurrelari espainiarra noblea zen aldez aurretik, Madrilen urdindu zuen odola, baina Monakon ez da izartu.  Berria - Kirola   2004-05-26

4 (era burutua izenondo gisa)

Goiargia iritsi zitzaidan, zinetan, ezin konta ahala izar zituen zeru izartua ikustean.  Fernando Rey   «Paradisuko Almanaka» - Gianni Celati, 2005 - 133. orr.

Paris, lur beltzaren gainera eroritako zeru izartu puska bat iduri, latz agertzen zitzaion, gogor, haserre antzean, bertara itzultzen ari zelako.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 21. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus