Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

itsaslamina (g.er; orobat itsaslamia g.er. eta itsas(-)lamia) iz itsasoan bizi den lamina. ik sirena.

Itsas lamiak, edo lehorrekoak, galbidea dira gizasemearentzat, sirena kantaren lilurak hondamendira darama marinela.  Joxean Sagaztizabal   «Kutsidazu bidea Ixabel», 2003 - 89. orr.

Ipar itsasoetan, Thule inguruko ur hotzetan, egun baino askoz itsas lamia edo sirena gehiago omen zegoen Harald erregearen garaian.  Martin Anso   «Elezaharren bidetik», 2004 - 121. orr.

Itsas-lamiek barne-hezetasuna zurrupatu eta azal huts bihurtu zutela kapitaina diote zenbaitek. Itsas-lamiak arrain-ahoz xukatu zizkidan begiak.  Harkaitz Cano   «Neguko zirkua», 2005 - 145. orr.

Marcosen belarri ondotik, itsas lamia batek baino adats luzeagoa zuen eulitzar bat pasatu zen zortzigarrenez.  Unai Elorriaga   «SPrako tranbia», 2001 - 108. orr.

Itsas lamia beltzaran bat ageri zen irla txiki baten ondoan.  Paddy Rekalde   «Ragga-ragga dator gaua», 2006 - 85. orr.

Eta hodei baten gainean etzanda itsaslamia bat, bular oparoen jabe.  Paddy Rekalde   «Ragga-ragga dator gaua», 2006 - 50. orr.

Itsaslamiaren baten herdoilezko kantu etorkizunez fosildua.  Joxerra Garzia   «Egonean doazen geziak», 2000 - 87. orr.

Horixe zen funtsezko bakarra eta horrixe behar lotu, boz ustez prestuaren itsas lamien kanta zorarazle orori sorgor.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 353. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus