Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

iruzurtu, iruzur(tu), iruzurtzen 1 du ad iruzur egin.

Esate baterako, tabako-kontrabandistaren espetxeratzea ezin da izan sikarioarena edo lapurrarena bezalakoa; lehenak iruzurtu duen alor berean zerbitzu-lanak eginez zuritu behar du delitua, hau zigorraren izaerarekin hobeto dator eta.  Juan Martin Elexpuru   «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 97. orr.

Jainkoak hutsegiterik egingo balu bere egian, edo bere hitzekin iruzurtuko bagintu, ez litzateke Jainkoa izango; bere hitza Egia da.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 20. orr.

Horrelakoetan naturak gizakia iruzurtzen du, tentaldi galgarrien arriskuz.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 69. orr.

Han zegoen kalean Demba, iraindua, jota, iruzurtua eta azken itxaropena ere galduta.  Anton Garikano   «Bederatzietatik bederatzietara» - Leo Perutz, 2003 - 172. orr.

Bere lilurakeria bera aurkitu ondoren ere iruzurtzeari eta beti konpondu behar diren uneko nahasketak jarraituki sortzeari uzten ez dion Dialektika.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 140. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Sineskorrek eta iruzurtuek.  Iñaki Heras   «Txanponaren bi aldeak», 2003 - 234. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus