Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
Zeharkatu genituen harri irristakorrak, eta, azkenean, heldu ginen, irabazle, gailur haizetsura. Koro Navarro «Artistakume baten erretratua» - Dylan Thomas, 1999 - 163. orr.
Horma bat zen, harriz egina itxuraz, oso leuna, irristakorra eta hotza. Koro Navarro «Kontakizunak» - Edgar Allan Poe, 2000 - 100. orr.
Zaldiak lehia bizian jardun zuen, zangoak zola irristakorrean tinkatzeko ahaleginean. Mirentxu Larrañaga «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 173. orr.
Hartara, basoaren gune sarri eta etengabe ilunekin egokitu ginen, eta hezetasunak irristakor bihurtzen zituen pendizekin. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 214. orr.
Karlstad inguruko errepide estu eta irristakorrak. Berria - Kirola 2004-02-06
Ikusten ez den izotz hau irristakor eta labainkor gertatzen baita. Pello Zabala «Naturaren mintzoa», 2000 - 435. orr.
Haren eskuek, hitzak bezain irristakorrak itxuraz, biolina ekarri zuten sabel gainera [...] eta bihotz ondoan utzi zuten, ama batek bere ume maitea ekartzen duen bezala. Felipe Juaristi «Airezko emakumeak», 2003 - 55. orr.
Baina hori oso arazo irristakorra da eta ezin da erabat mekanikoki hartu. «Fonetika fonologia hitzez hitz», 2004 - 45. orr.
Lokatzezko oinarri irristakor horrekin, edozein epailek botako duela auzia atzera. Hasier Etxeberria «Mutuaren hitzak», 2005 - 59. orr.
Neurri hori oso irristakorra da. Berria - Euskal Herria 2006-02-11
karpa zilarkarak, perka hegalgorriak, aingira irristakorrak. Koldo Biguri «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 22. orr.
Horixe da sumintzen ninduena: noski, ez zegoen inongo arrazoirik larba irristakor hura existitzeko. Monika Etxebarria «Goragalea» - Jean Paul Sartre, 2003 - 221. orr.
Eta La Torre, laino irristakorren atzean eder eta isil. Aritz Gorrotxategi «Egurra Pinotxori», 2002 - 63. orr.
Negarrez hasi zen, anpulu irristakorrez. Unai Iturriaga «Berandu da gelditzeko», 1999 - 166. orr.
Gaur Anoetako zelaia bustia egongo da eta baloia irristakor. Berria - Kirola 2006-04-22
· irud Benetakoak diruditen gauza guztien artean -esan nuen-, ez da denbora bezain iheslari, irristakor eta inefablerik. Bernardo Atxaga «Groenlandiako lezioa», 1998 - 80. orr.
Horregatik, ideia irristakor haiek zehazki taxutzeko orduan berehala konturatzen zen, ahoskatu barik, bere golkorako esan orduko, zentzurik gabeko hitzak zirela Ramon Saizarbitoria «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 43. orr.
Egurrezko egitura eta paperezko leihoak dituen ate irristakorra. Ibon Uribarri «Loti ederrak» - Yasunari Kawabata, 2006 - 124. orr.
eta irristakorra (4); irristakor bihurtu (3); irristakor eta (3); irristakorra da (3)