Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

irisgaitz 1 izond pertsonez mintzatuz, beregana iristea zaila dena. ik iritsezin.

Mutiko hori erabat mutu eta irisgaitz zen hamabi urte zituenean.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 243. orr.

Filmaz duen etengabeko ardurak eta kasetean behin eta berriz aditzeak ez dute desbideratu marrazkigintzatik [...] baina irisgaitzago egin dute Stephen elkarrizketarako eta harreman sozialerako.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 225. orr.

Ume autista baten gurasoak konturatzen direnean umea berengandik urruntzen ari dela edo bakarti, irisgaitz, erantzungabe bihurtzen ari dela.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 243. orr.

2 tokiez mintzatuz, bertara iristea zaila dena.

Manpararena egin zezaketen angelu irisgaitzak.  Jon Alonso   «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 378. orr.

Alde batera haurtzaroa eta gaztaroa zituan geldituak, hi eta iraganeko bizitzak adierazten zuen guztia, eta beste aldean ongi mugatu gabeko eremu irisgaitza gelditzen zuan, handik aurrerako bizitzan ibili beharko nuena.  Xabier Olarra   «Azken hitzordua» - Sandor Marai, 2003 - 168. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus