Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

iraganaldi 1 iz denbora iragana.

Horra zergatik, gauza baten irudia, bere soilean harturik, berdina den, nahiz geroaldiari nahiz iraganaldiari nahiz orainaldiari dagokiola.  Piarres Xarriton   «Etika» - Spinoza, 1997 - 271. orr.

Ez naizela nire etorkizun eta iraganaldi posibleez gehiago arduratuko.  Iban Zaldua   «Gezurrak, gezurrak, gezurrak», 2001 - 121. orr.

Lisaren gertutasunak lagundu zion iraganaldia garden ikusten.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 155. orr.

Garagardo zurrutada batek ekarri zuen iraganalditik.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 46. orr.

Emazte xaharraren buru ona eritasunak higatu, leundu eta klikatu zuen, sailez sail ezabatu, orainalditik iraganaldirako bidaian, geroaren irudikatzeko ahalmenaz arras desjabetua zela.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 180. orr.

2 (gramatikan) lehenaldia.

Iraganaldiko hirugarren pertsonetan ø- dago mendebaleko hizkera gehienetan.  Koldo Zuazo   «Euskararen sendabelarrak», 2000 - 117. orr.

Bizkaiko herri batzuetan batez ere, orainaldiko adizkiei -n gehituaz eratzen dira iraganaldikoak.  Koldo Zuazo   «Euskararen sendabelarrak», 2000 - 201. orr.

Euskara nafarreko alderdi baten -a- erroa erabili ohi da trinkoen iraganaldian: zakien, zagoen, zabilen tankerakoak.  Koldo Zuazo   «Euskararen sendabelarrak», 2000 - 199. orr.

Iraganaldi burutugabea, geroaldia eta aoristoa desagertzea.  Isabel Arrigain   «Hizkuntzalaritza orokorreko ikastaroa» - Ferdinand de Saussure, 1998 - 180. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus