Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

iradokitzaile (50 agerraldi, 19 liburu eta 23 artikulutan) izond iradokitzen duena. ik iradokigarri; iradokor.

Batzuei irudiak lehorrak direla irudituko zaie, eta besteei, iradokitzaileak.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 194. orr.

Hausnarraldi hitza ez dago gaizki hautatua, iradokitzailea da.  J. Garzia / A. Egaña / J. Sarasua   «Bat-bateko bertsolaritza», 2005 - 60. orr.

Gau epel batean urtu zen kandelaren eite iradokitzailea.  Eider Rodriguez   «Eta handik gutxira gaur», 2004 - 51. orr.

Sinbolo iradokitzaileen bidez.  Berria - Kultura   2004-03-23

Emakumeak, senez, haurra nahi du lehendabizi; baina naturak beste forma poetikoago, iradokitzaileago batez jantzi behar du desira hori, eta maitasuna osatzen duten gezur horiek, errezel horiek sortzen ditu.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 285. orr.

Bidaian zehar emakumearekin hizketan hasiko da narratzailea, eta gezur iradokitzailez beteriko istorio bat entzungo haren ezpainetatik.  Iban Zaldua   «Traizioak», 2001 - 28. orr.

Gure legeek debekatu egiten dituzte iradokitzaileak deituriko itaunketak epaiketetetan [...] delituarekin zerikusi zuzena dutelarik, erruztatuari bat-bateko erantzuna iradokitzen diotenak, alegia.  Juan Martin Elexpuru   «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 103. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

eta iradokitzaileagoa (3); iradokitzaile eta (4); iradokitzailea eta (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus