Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ingurikatuinguratze 1 iz norbait edo zerbaitek beste norbait edo zerbaiten ingurune osoa hartzea.
Baldin eta, bitartean, moriskoen oldar-brigadek, inguratze-mugimendua eginez, ez bazituzten lehorreratzeko gabarrak hondatzen. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 234. orr.
Isiltasunean hain atsedengarria eta hain ona gertatzen zitzaidan gauen inguratze iluna. Josu Zabaleta «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 397. orr.
2 hurbiltzea.
«Lauaxeta nola bizi izan zen eta nola hil zen kontuan hartuta, inguratze ideologiko bat egin dute batzuek», baina inguratzeak, batez ere literarioak izan direla azpimarratu du Igerabidek. Berria - Harian 2005-08-02
