Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

indiferente izond/iz ezaxola, axolagabea.

Horra zergatik nahiago izan duten eraiki Jainko bat guztiz indiferentea, Bere borondate absolutuak kreatu nahi zuena baizik kreatu ez duena.  Piarres Xarriton   «Etika» - Spinoza, 1997 - 71. orr.

Uste dut ez zela jendetza hartan begirada indiferenterik; begi batzuek jakin-mina adierazten zuten, gorrotoa besteek, eta, tarteka, malkoz betetako begiak ere ikusi nituen.  Felipe Juaristi   «Azken gutuna» - Vassili Grossman, 2005 - 17. orr.

Ekintza oro, berez, indiferentea da: bidezkoa ala bidegabea izatea, gobernariaren eskubideari dagokio.  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 141. orr.

Zerrategian antolatu beharreko eskola beste gairik ez zuen, eta guztiz indiferentea zirudien bere jaiotetxeko horma eta bazterrekiko.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 132. orr.

Trukean, irribarre egiten zidaten, mundu handiko jendeak orori, adiskide, etsai nahiz indiferente, egiten dion irribarre horietako batez: hutsa eta fatala.  Matías Múgica   «Hiltzaile baten aitormena» - Joseph Roth, 2004 - 101. orr.

"Indiferenteok ere nazkagarriak gara", esan liteke agian Célineren juzgua osatuz.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 203. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

guztiz indiferentea (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus