Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

inar1 (orobat inarri g.er.) 1 iz txinparta, pindarra.

Zigarroaren inar ilauna.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 89. orr.

Ez zen linterna bakar baten distirarik edota inongo suren inarrik ere ikusten.  Agustin Otsoa   «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 75. orr.

Burua jasorik, ikasketa-burua ikusi nuen ate zabaldu berriko argi-inarri hits baten erdian, nitaz galdezka.  Anjel Lertxundi   «Zorion perfektua», 2002 - 112. orr.

Eta haren mihia bertze ezpata bat zen, xindak eta inarrak zerizkiona, suzkoa zenean; baina hotza eta zorrotza ere izan zitekeen...  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 308. orr.

Eta, musu hura inarra bezain fite iragan eta iraungi zen arren eta iraute apurrekoa izan zen arren, izar finko bat bihurtu zen, handik aitzina, ene memorian.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 327. orr.

2 irud

Harik eta osabaren begiek bi inar erakutsi zizkidaten arte, malizi puntu batek piztuak eta argituak.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 168. orr.

3 inar bat poxi bat, apur bat.

Bi libra arroz, piper batzuk, gatz inar bat zeramatela....  Pablo Sastre   «Eguzkipekoak», 2003 - 262. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

eta inarrak (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus