Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
imandu, iman(du), imantzen da/du ad imanaren tasunak eman edo hartu. ik imantatu.
Baina euliak igandea zela ohartu gabe eta paper zintzilikatuen beldurrik gabe ari ziren, burrunbari, batak bestea jo eta oso bizkor bereiziz, bata gora espiral zoroan, bestea kolpearen puntura bueltaka behin eta berriro, imandurik balego bezalako zorabioan. Joseba Sarrionandia «Lagun izoztua», 2001 - 105. orr.