Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ilagin 1 iz artilea egiten edo harrotzen duen pertsona.

Langabezian jausitako irule, ehule, ilagin, bolatzaile, tindatzaile, mandazain, dendari eta abarrek.  Iban Zaldua   «Etorkizuna», 2005 - 20. orr.

Ilagin batek as laurden bat emana zion ordain-sari.  Juan Garzia   «Bizi alegiazkoak» - Marcel Schwob, 2002 - 61. orr.

2 (ilagi-ren ordez ziur aski) ilagia, artilea.

Belartze-atorra, ilagin gozo-finezko galtzak eta oinetako leunak.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 15. orr.

Lau ohol zakar, asto biren gainean, astoak ez hain berdinak, koltxoia mehe, koltxa zirudiena, kozkorrez betea, eta, zarrata batzuetatik ilagin-kozkorrak zirela ageri izan ez balute, ukitu hutsetik harri kozkorrak ziruditen.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 52. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus