Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ilagin 1 iz artilea egiten edo harrotzen duen pertsona.
Langabezian jausitako irule, ehule, ilagin, bolatzaile, tindatzaile, mandazain, dendari eta abarrek. Iban Zaldua «Etorkizuna», 2005 - 20. orr.
Ilagin batek as laurden bat emana zion ordain-sari. Juan Garzia «Bizi alegiazkoak» - Marcel Schwob, 2002 - 61. orr.
2 (ilagi-ren ordez ziur aski) ilagia, artilea.
Belartze-atorra, ilagin gozo-finezko galtzak eta oinetako leunak. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 15. orr.
Lau ohol zakar, asto biren gainean, astoak ez hain berdinak, koltxoia mehe, koltxa zirudiena, kozkorrez betea, eta, zarrata batzuetatik ilagin-kozkorrak zirela ageri izan ez balute, ukitu hutsetik harri kozkorrak ziruditen. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 52. orr.