Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
idunidumear izond/iz Idumeakoa, Idumeari dagokiona; Idumeako herritarra.
Herodesen fakzioa, bestalde, estatu-politikari oportunista baten jarraitzaileen artetik zegoen erreklutatua, idumear jatorriak bere jeinu pertsonalarekin batera gai egiten zuelarik makabeoen erresuman sartu berria zen probintzia jentil bateko seme hura arazoa aurreiritzi gutxiagoz ikusteko. Iñaki Mendiguren «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 265. orr.
Aldi berean, idumearrek ere, gotorleku egokien jabe eginik, juduei eraso egiten zieten. Elizen arteko biblia 2 M 10,15
Bet-Sur ere gotortu zuen, herriak idumearren aurrez aurre gotorlekua izan zezan. Elizen arteko biblia 1 M 4,61
Judas idumearren eta amondarren kontra. Elizen arteko biblia 1 M 5,1 tit
