Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

humus 1 iz lurreko materia organikoa, landare eta animalia gaiak usteltzetik datorrena.

Hango belarrak neurriz kanpo handitzen dira, metaturiko humusaz elikaturik, eta padura kirastuak eta haien azpi lohitsuak estali eta ikusezin bihurtzen dituzte.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 139. orr.

Zuhaitzen, lurrinen, humusaren, goroldioen eta iratzeen ezagutzak mugiarazi zituen nire giharrak.  Joxan Elosegi   «Ahardikeriak» - Marie Darrieussecq, 2004 - 122. orr.

Horra hor lanean oihanlurreko ehorzle nonahiko, unaezin eta ikusezinak, humuseko mikroorganismoak.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 303. orr.

2 irud

Eta espazio horiek beren humusa egiten doaz.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 408. orr.

Balio handien humusa, erlijioa izan ohi da gehienetan.  Joxe Azurmendi   «Euskal Herria krisian», 1999 - 110. orr.

3 (hitz elkartuetan)

Gorputz guztia lokatz eta humus lurrinetan busti nuen, sudurra haizearen kontra nuela.  Joxan Elosegi   «Ahardikeriak» - Marie Darrieussecq, 2004 - 73. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus