Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

humore (ETCn 268 agerraldi; orobat umore g.er.) 1 iz giza gorputzeko isurkari organikoa.

Gorputzeko humoreek, beren ohiko eta arauzko jin-joanetan, nahigabean eta oharkabean gobernatzen dute gure borondatea.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 52. orr.

Baldin humoreak lau badira eta haien nahasteko eta konbinatzeko posibilitateak, mementu bakoitzean, infinitu badira, [...].  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 173. orr.

Humore bat da malenkoniaren sortzailea, humore edo bilis beltza.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 21. orr.

Lurreko humorea bere propietateekin eta bere zaporearekin sustraietan sartzen denean.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 3810. orr.

Gaitzaren sorburuak amore eman eta gorputz ustelduaren humore mingotsa bere gordelekura itzultzen denean.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 193. orr.

Odolezko eta humore urtsuzko orban arrosa.  Joseba Urteaga   «Gertakizuna» - Annie Ernaux, 2003 - 64. orr.

Intsektua ernaldurik gertatzen da, arrautzak jartzen ditu eta hiltzen da: gorputxoa oihanlurrean datza; bere umoreez hustu da, baina kitinazko oskolak luzaro dirau, ia suntsiezin.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 303. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Gainerat zetorkidàn humore-uholdeari buru egiteko.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 480. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus