Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

huiatu, huia(tu), huiatzen 1 du ad txakurrez-eta mintzatuz, zirikatu.

Jaunak oihu militar bat eginez, zakurrak libratu eta huiatu zitian.  Daniel Landart   «Anaiaren azken hitza», 1999 - 110. orr.

2 uxatu.

Hemengo prefetak berriki kurdo gazte dohakabe batzu hemendik huiatu ditu, zituzten eskubideak ukatuz.  Herria   2004-05-20

Nire jendea, erran nahi baitut nire hizkuntzan mintzo dena, abeltzain, ehiztari eta gudari dira: ez baitute maite lurra lantzea, mesprezatzen ere dute hura lantzen duena, haien landetara huiatzen dituzte beren abere taldeak, haien hiriak harrapakatzen eta haien emazteak esklabo egiten.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 114. orr.

Baina, aspaldi eta aspaldi, orduan gaingainetik eta absolutuki maite nuen Jainko beldurgarria, ene baitatik huiatua dut eta kanpoan dago orain Jainko mota hori.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 134. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus