Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
hotzildu, hotzil(du), hotziltzen 1 da/du ad hotzil bihurtu, hotzil gelditu arte berotu edo hoztu.
Hoztu egin naizela pentsatzen ariko da, buru-bizkar-paparra lehortzen hasten baitzait kemen osoz, egiteko hartan haserrea hotzilduz. Anjel Lertxundi «Zorion perfektua», 2002 - 26. orr.
Neurri jakinik gabeko gogo on noizbaiteko hura hotziltzen eta gezatzen hasten denean. Iñaki Segurola «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 170. orr.
Estatuaren zakurren azio eta atzaparkada haien bero errea hotzildua delarik, orain [...] gauza batzuk esan daitezke, lehen, ordu gazi haietan, gorputz-arima torturatuen bistan, esan ez zitezkeenak. Iñaki Segurola «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 235. orr.
Hotzildu, jauna, berorren harridura lipar batez. Juan Garzia «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 41. orr.