Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hostatu, hosta(tu), hostatzen (ETCn 32 agerraldi; orobat hostotu ETCn 4 agerraldi; eta ostotu ETCn 2 agerraldi) 1 da ad hostoz bete.

Konturatuko ziren tarte luze horietan aldameneko mendiak elurrak estaltzen zituela lehenik, eta gero zuhaitzak hostatzen zirela, edo landaretxoak loratu eta belaiak berdetu.  Pello Salaburu   «XX. mendearen argi-itzalak», 2001 - 23. orr.

Sahagún hirian, edozein aberastasun motaz betea den hirian, bada pentze bat: eta hor, aspaldi du, gerla baten irabazleek, Jainkoaren ospatzeko beren armen giderrak lurrean landaturik, biharamunean hostaturik atzeman zituzten.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 146. orr.

[Ernamuinak] soroetan hostotu eta denak loratu direnean.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 319. orr.

Oraino hostatu gabeko pago erraldoiaren abarretan soa galdurik.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 86. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Hango galeria alimalekoak, hango lorategi ederra, uztail hartan arbola eta lore hostatuz betea, hango zutabe borobilak, apaingarri loretsuz bururatuak  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 249. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus