Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
horkotu, horko(tu), horkotzen (corpusean horgotu) da/du ad horko bihurtu.
Poloniak baditu berrehun mila eta bost ehun mila arte arrotz bere lurrean, ukrainiar, armeniar, vietnamdar, txetxeniar eta irakiar, paperik gabe, baina horgotu nahiak, lehenik ikasketak eginez eta gero lanbide bat han aurkitu, ondarrekotz egon-baimena eta betiko naturalisatze bat ere ardiesteko. Herria 2003-03-10