Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hisiatu (ETCn 45 agerraldi; orobat hisikatu ETCn 49 agerraldi), hisia(tu), hisiatzen 1 da ad tematu, setatu.

Zeren beti beltzari beha dagoen zuria, hisikatzen eta obsesionatzen da, itsutzen da.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 98. orr.

Zeren ni ez bainaiz zuek bezala hisikaturik ibiltzen, untzitik jaitsi bezain fite nork larrua gehiago joko.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 504. orr.

Erauziak zizkioten astoari begiak, bi zulo gorri, eta mihia ere bai; une hartan, Herbert harriak jaurtitzen hisiatu arren, astoari hesteak uzkitik ateratzeko ahaleginetan ziharduten.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 78. orr.

Ausart gaitezen, bada, eszeptikoki bada ere, "geure buruaz pentsatzen", Kant gutxi eta gaizki ezagutzen dutenek beti Kanti esanarazi ohi diotenez; edo "ausart gaitezen ulertzen", Ilustrazio berri bat galdatuz Nietzsche hisiatu den legez.  Joxe Azurmendi   «Euskal Herria krisian», 1999 - 20. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Nola or hisikatua ehizaren arrastoan, etsi gabe.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 605. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus