Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hildura iz norbaitek bere buruari, bertutea erdiesteko, ematen dion nekea edo atsegin ukatzea, bereziki gorputzarekikoa.

Hortik zilizioa, baraua, gurarien hildura, berezko grinak bekatu bilakatuak...  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 140. orr.

Ez nituen amodioaren hildurak ezagutzen.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 122. orr.

Sofri ditzadan behingoz merezi ditudan hildurak.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 500. orr.

Eta estualdirik pairatu bazuen, edo beldur, desilusio edo hildurarik, ez zuen esan.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 194. orr.

Onar itzazue hildura guztiak, nik onartu ditudan bezala.  Juan Garzia   «Bizi alegiazkoak» - Marcel Schwob, 2002 - 148. orr.

Hilduratik eta bizimodu gogorretik, sarri askotan, krimenera pasatzen ziren  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 140. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus