Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hauspotu, hauspo(tu), hauspotzen 1 du ad hauspoa eman.

Adak igerri egiten zuen, antza, Danelek su zaharrak berritu nahi zituela, eta ahalegin guztiak egiten ari zen txingar zaharrik ez hauspotzeko. Bertaren txolinkeriak senarraren jelosiaren garra hauspotu zuelako.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 80. orr.

2 irud ik akuilatu.

Edozein gezur hauspotzeko prest.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 63. orr.

Baina... -eta esaldia eten zuen, misterio-giroa hauspotzeko-: abiatzera noanean jakinaraziko dizut.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 103. orr.

Kendu egin nuen, ordea, bizitza osoan salatu dudan betiko arinkeria hauspotzeko beldurrez.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 14. orr.

Gauza jakina baita ezjakintasunak eta zigorren iluntasunak hauspotu egiten dituztela grinak.  Juan Martin Elexpuru   «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 35. orr.

Baina nola kontrolatu masturbazioa bezalako jokaera kontrolaezin bat? erru sentimendua hauspotuz.  Juan Martin Elexpuru / Bego Montorio   «Filosofia apaingelan» - Sade, 2001 - 35. orr.

Erromako errepublikak hauspotu egin zuen suizidioa.  Juan Martin Elexpuru / Bego Montorio   «Filosofia apaingelan» - Sade, 2001 - 266. orr.

· Sabela bete antzean, birra fresko bat eskuan eta Marlboro bat birikak hauspotzen.  Unai Iturriaga   «Berandu da gelditzeko», 1999 - 271. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Seriotasun hauspotu batez hitz egin zuen gero: [...].  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 110. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus