Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

harresitu, harresi(tu), harresitzen 1 du ad harresi batez itxi edo babestu.

Erakusmahai baten gibelean harresitutako bulegari mari-ozpinak.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 93. orr.

Zure izter esnetsuak bere aurpegia harresituz, eta bere ahoa zure ezpainak arakatzen.  Eider Rodriguez   «Eta handik gutxira gaur», 2004 - 87. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Herri harresitu batetik sorturiko hiri gisa.  Askoren artean   «Rataplan» - 21. orr.

Hiri harresitu eta bere baitara bildu hartako Parte Zaharrean.  Askoren artean   «Rataplan» - 69. orr.

Deskribitu zauzkitan erregearen jauregiak, Iruñekoa, gaztelu harresitua eta hotza, [...].  Michel Oronoz   «Oilandoiko ermita», 2001 - 193. orr.

Haren begien aurrean barruti harresitu biribil bat ageri zen, bi katedral, hiru jauregi eta armategi bat barnean hartzen zituena.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 37. orr.

Barru harresituak egin behar direnean.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 610. orr.

Barru harresituaren itzuli guztia.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 1230. orr.

Tunelak egin eta barru harresituan lurpetik sartzeko asmoa hartu zuen.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 5270. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus