Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

haltz 1 iz lur hezeetan hazten den zuhaitza, enborra iluna, liraina eta oso zuzena, eta hostoak biribilak eta erorkorrak dituena (Alnus glutinosa).

Harantzago, Urtza inguruko haltz zuzenek gaztainadiaren aurreko lerroa osatzen zuten.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 160. orr.

Hantxe, erreka-zulo batean, haltz luze batzuen artean, hiru figura ikusi genituen.  Inazio Mujika Iraola   «Gerezi Denbora», 1999 - 109. orr.

Haltzen hosto hotsa.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 110. orr.

Haltzen adaburuak ikaratu egin ziren, eta txori-samalda bat atera zen ihesi.  Inazio Mujika Iraola   «Gerezi Denbora», 1999 - 111. orr.

Haltzez, sahatsez eta lertxunez hesituriko lautada idorretan, behi gorri-ilun batzuk barreiatzen ziren hara-hona.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 108. orr.

Hala zingira-lurretan, eraikuntzen zimenduen azpitik haltzezko atakak sarri-sarri sartuz.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 1330. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Haltz basoan sartu ginen, osina begi bistatik galtzeke.  Felipe Juaristi   «Itzarri nahi ez zuen printzesa», 2002 - 259. orr.

Han-hemenka haltz eta sahats sailez banatuta.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 22. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus