hagorandu, hagoran(du), hagorantzen da ad larritu, urduritu.
Errezeletan oraindik arku voltaikozko lanpara baten erlantza ageri zen, tarteka-marteka keinulari, eta ni hantxe, deseroso, hagorandua, ezin nintzelako mugitu. Joxe Austin Arrieta «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 186. orr.
hagun