Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
haborokinhabitatu, habita(tu), habitatzen 1 du ad bizi izan.
Baina gu sapiensak gara, Unibertsoa habitatzen dugun gizakiak. Karlos Linazasoro «Glosolaliak», 2004 - 164. orr.
"Nik honezkero ez diat etxerik" esatekotan egon zen, baina oraingoan damuak berea ez zen etxe hura habita zezan utzi zuen. Harkaitz Cano «Pasaia blues», 1999 - 70. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Zer besterik behar du batek uharte habitatua izateko? Koldo Izagirre «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 281. orr.
Eta aurpegiak datozkio hitzekin batera, paisaje bizidun, habitatu bat. Iñigo Aranbarri «Hitzak eta giltzak», 2001 - 85. orr.
